شهرهای توریستی ایران و اماکن گردشگری

گهرو
از ویکی‌پدیا، دانشنامه? آزاد
گهرو
گهرو
کشور      ایران
استان     چهارمحال و بختیاری
شهرستان     کیار
بخش     شلمزار
نام(های) قدیمی     گهر رود
سال شهرشدن     1373
مردم
جمعیت     7856 (بر اساس سرشماری سال 1391)
رشد جمعیت     ضعیف
تراکم جمعیت     25 نفر بر کیلومتر مربع
جغرافیای طبیعی
مساحت     9856
ارتفاع از سطح دریا     2140 متر
آب‌وهوا
میانگین دمای سالانه     18درجه سلسیوس
میانگین بارش سالانه     700 میلیمتر
روزهای یخبندان سالانه     زمستان
اطلاعات شهری
ره‌آورد     انگور
پیش‌شماره تلفنی     0382268
تابلوی خوش‌آمد به شهر
گهرو بر ایران واقع شده‌است
گهرو
روی نقشه ایران
32.0250° شمالی 50.8869° شرقیمختصات: 32.0250° شمالی 50.8869° شرقی

گَهرو شهری در استان چهارمحال و بختیاری ایران است. این شهر در بخش کیار از توابع شهرستان کیار و بین شهرکرد و شلمزار واقع شده‌است. گهرو در فاصله 8کلیومتری شلمزار مرکز شهرستان کیارو در فاصله? 43 کیلومتری شهرکرد مرکز استان و 820 کیلومتری شهر تهران پایتخت واقع شده است.

محتویات

    1 موقعیت جغرافیایی
    2 تاریخچه
    3 دیدنی‌ها
    4 منابع

موقعیت جغرافیایی

این شهر در 43 کیلومتری شهرکرد مرکز استان و 190 کیلومتری شهر ایذه در استان خوزستان و در 395 کیلومتری شهر اهواز قرار دارد. از محصولات مهم کشاورزی این شهر انگور و بادام و گردو است. این شهر از سمت غرب به روستای جعفرآباد و شهر شلمزار و از سمت شرق به روستاهای حاجی‌آباد و قلعه ممکا و شهر بلداجی و از سمت شمال به ارتفاعات زاگرس و از سمت جنوب به روستای زوردگان محدود می‌باشد.
شهرستان گهرو طبق سر شماری سال 1391، 7856 نفر جمعیت دارد اما همچون قسمت‌های دیگر استان از منطقه‌های دافع جمعیت بوده و بسیاری از مردم این شهر، به شهرهایی نظیر اصفهان، ایذه و مسجدسلیمان در استان خوزستان مهاجرت کرده‌اند. این شهرستان دارای خاک مناسب و بارندگی کافی و زمین‌های وسیع و حاصل‌خیز است و در آن امکان تولید محصولات کشاورزی و مرکبات وجود دارد. این منطقه همچنین مستعد توسعه در زمینه‌های گوناگون از جمله گردشگری، تولید و صادرات محصولات باغی، پرورش دام و طیور، تولید گوشت و مرغ و بسیاری از صنایع و کارخانجات است.
تاریخچه

نام «گهرو» به معنای جای پردرخت است. این شهر یکی از اولین سکونت گاه‌ها در استان چهارمحال و بختیاری بوده واز نظر موقعیت جغرافیایی یکی از بهترین نقاط در چهارمحال است.[نیازمند منبع] هنگام انقلاب مشروطه و قیام ایل بختیاری که از ایذه به طرف تهران راه افتادند اولین محل استراحت آنان پس از 2روز حرکت در گردنه‌ها از ایذه شهر گهرو بود که در آنجا چند تن از افراد گهرو با سردار اسعد و علیمردان خان بختیاری دست یاری داده و به آنها پیوستند.
شهر گهرو همواره ییلاق مردم قوم بختیاری بوده‌است. اقوام ساکن در گهرو امروزه شامل چند طایفه هستند که از مهم‌ترین آن‌‍‌ها می‌توان به رییسی، محمدی،رمضانی،شهبازی،بهرامی،محمودی،مهربانی و جمشیدی اشاره نمود. گویش، موسیقی و فرهنگ گهرو اصالتاً بختیاری است.[1]
دیدنی‌ها

جاذبه‌های گردشگری گهرو عبارت اند از:سرچشمه گهرو، استخر مینو، تفریحگاه دره بید، باغات و رود واقع در تنگه گهرو - کوهستان زردگله، چشمه سرچاییلی در ارتفاع 2000 متری -دره ته تنگ- مسیر گهرو به زوردگان (دالان بهشت)، امامزاده حمزه علی و باغ آورگان و منطقه ویژه گردشگری چغاخور. امامزاده گهرو نیز که اکنون بازسازی شده‌است، از نقاط دیدنی این شهرستان است.[2]
گهرو در فصل‌های بهار و تابستان روزانه پذیرای هزاران نفر گردشگر و مسافر است.
منابع

بختیاری در جلوه‌گاه فرهنگ، عبدالعلی خسروی، 1384

    خبرگزاری مهر، 1387/08/21

    مختصات و ارتفاع

[نمایش]

    ن ب و

ایران شهرستان کیار
[نمایش]

    ن ب و

استان چهارمحال و بختیاری
نشان خرد     این یک مقاله? خرد پیرامون ایران است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

مردم

در گنبد کاووس همه نوع قشری زندگی می‌کند،[11] انواع اقوام مانند ترکمن‌ها، مازندرانی‌ها، آذری‌ها، خراسانی‌ها، سمنانی‌ها و بلوچستانی‌ها ،قزاق‌ها و سیستانی‌ها در این شهر زندگی می‌کنند.[2]
کشاورزی

گنبدکاووس دارای آب و هوای نه چندان مساعد و خاکی حاصل‌خیز بخصوص خاکهای جلگه‌ای لس است. آب کشاورزی از رودها و چاه‌ها فراهم می‌شود و محصولات کشاورزی عبارتند از: گندم، جو، برنج بنشن، و مرکبات این شهرستان همچنین غلات تولیدی را به تهران و شهرهای بزرگ دیگر صادر می‌کند. این شهرستان دارای باغ‌های زیتون فراوان است.
ورزش

درگنبدکاووس یک مجموعه مجتمع سوارکاری وجود دارد. این مجموعه در زمان احداث، به عنوان زیباترین مجموعه سوارکاری خاور میانه شناخته می‌شد. مسابقات اسبدوانی کورس بهاره و پاییزه ایران درآن انجام می‌گردد که شرکت کننده‌های زیادی از سراسر ایران و کشورهای دیگر به این شهر می‌آیند.

نئوپان گنبد از تیم‌های قدیمی والیبال ایران در این شهر قرار دارد و تعدادی از والیبالیست‌های این شهر به تیم ملی والیبال ایران راه یافته‌اند و بعدها این تیم به نام جواهری گنبد و هاوش گنبد تغییر نام داد ودر سال 1391 تیم جواهری گنبد نیز به آن اضافه گردید. بازیکنان این شهر به ویژه در والیبال ساحلی بسیار مطرح اند.
مراکز درمانی

    بیمارستان شهدای 12 دی
    بیمارستان مطهری
    بیمارستان دکتر بسکی گنبد کاوس
    بیمارستان و زایشگاه خصوصی برزویه
    بیمارستان خاتم النبیاء گنبد کاووس
    بیمارستان پیامبر اعظم (ص)

مناطق دیدنی
برج گنبد قابوس برج آجری به‌جای‌مانده از دوران زیاریان. نام شهر گنبد کاووس از این برج گرفته شده‌است.

گنبد کاووس دارای مناطق گردشگری و تاریخی بسیاری از جمله برج گنبد قابوس، گورستان و زیارتگاه خالد نبی، امامزاده یحیی بن زید، دریاچه مصنوعی گنبد کاووس، موج‌های آبی ناتمام، پارک توریستی الغدیر، بازار بزرگ روس‌ها، مجتمع سوارکاری گنبد کاووس، شهر تاریخی جرجان، سد گلستان 1 و 2، و سه تالاب آلماگل، آجی‌گل و آلاگل در نزدیکی بازارچه و در جوار گمرک قرار دارد، مسافرین محترم می‌توانند ضمن صید ماهی از تالاب‌ها (در صورت ممنوعه نبودن فصلی) و خرید از بازارچه از هتل و رستوران مستقر در آن محل نیز برای بیتوته و اسکان موقت استفاده نمایند.
ثبت جهانی

برج گنبد قابوس این میراث ماندگار ایران، یکشنبه شب (19 شهریور 1391) در مراسمی با حضور رئیس جمهور وقت (محمود احمدی نژاد)در فهرست آثار یونسکو قرار گرفت و ثبت جهانی شد.
جستارهای وابسته

    قابوس بن وشمگیر
    برج گنبد قابوس
    شهر تاریخی جرجان
    اسب ترکمن
    قالی ترکمن
    ترکمن‌های ایران

پانویس

«نتایج سرشماری سال 1390». معاونت برنامه‌ریزی استانداری خراسان جنوبی (به نقل از مرکز آمار ایران)، 19 اردیبهشت 1392. بازبینی‌شده در 19 اردیبهشت 1392.
پورتال شهرداری - آشنایی با گنبد کاووس
«مختصات و ارتفاع».
«شبکه جهانی جام جم».
«پیش‌شماره».
«شهردار جدید گنبد کاووس معرفی شد». ایرنا، 10 تیر 1395. بازبینی‌شده در 30 ژانویه 2016.
پایگاه اینترنتی مرکز آمار ایران
«تصویر شهر های استان گلستان».
«معماری» ‎(انگلیسی)‎. دانشنامه بریتانیکا، 2008. بازبینی‌شده در 19 فروردین 1387.
«آمار 181 ایستگاه سینوپتیک کشور».

    Tore Kjeilen. «Gonbad-e Qabus». دانشنامه لوک لکس. بازبینی‌شده در 25 شهریور 1392.

منابع

    پایگاه اینترنتی مرکز آمار ایران بازدید در تاریخ آبان 1389.
    مختصات و ارتفاع

پیوند به بیرون
    در ویکی‌انبار پرونده‌هایی درباره? گنبد کاووس موجود است.

    شهرداری گنبد کاووس

[نمایش]

    ن ب و

استان گلستان
[نمایش]

    ن ب و

پرجمعیت‌ترین شهرهای شمال ایران
[نمایش]

    ن ب و

شهرهای دارای فرمانداری ویژه
[نمایش]

    ن ب و

ایران شهرستان گنبد کاووس
نشان خرد     این یک مقاله? خرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.

دم‌گربه‌ای چمن‌زاری
از ویکی‌پدیا، دانشنامه? آزاد
    این نوشتار به هیچ منبع و مرجعی استناد نمی‌کند. لطفاً با افزودن یادکرد به منابع قابل اعتماد به بهبود این نوشتار کمک کنید. مواد بدون منبع ممکن است به چالش کشیده و حذف شوند.
لوئیچه چمنی
وضعیت بقا

کمترین نگرانی (IUCN 3.1)
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو:     گیاهان
شاخه:     گیاهان گلدار
رده:     Liliopsida
راسته:     Poales
تیره:     Poaceae
سرده:     Phleum
گونه:     pratense

لوئیچه چمنی (نام علمی: Phleum pratense) گیاهی است پایا، علفی با ساقه‌های منفرد یا در دسته‌های معدود و یا تا حدی رونده. این گیاه در زمان گل دهی بسیار شبیه گونه‌های جنس Setaria است. ارقام مختلفی ار این گونه وجود دارد که همه از عوامل ایجاد تب یونجه به شمار می‌آیند. لوئیچه چمنی از لحاظ گیاه هرز بودن اهمیت بسیار اندکی دارد.

افراد جنس Phleum گیاهانی هستند یک ساله یا پایا، پهنک برگ‌ها باریک و مسطح، سنبلچه‌ها دارای یک گل بارور و بند بند.پوشه‌ها مساوی و به ندرت دارای ریشک، پوشینه سخت و صفت، پرچم سه تایی، خامه دو بخشی، کلاله پر مانند، میوه گندمه بیضی با ناف نقطه‌ای و در قاعده دانه و معمولاً متصل به پوشینه. گونه‌های مختلف این جنس گیاهان مرتعی با ارزش اند و به عنوان علوفه کشت می‌شود.

محتویات

    1 ریخت‌شناسی
        1.1 ساقه
        1.2 برگ
        1.3 گل‌آذین
    2 زیستگاه
        2.1 انتشار در ایران
    3 انتشار در جهان
    4 منابع

ریخت‌شناسی
ساقه

زانویی یا ابتدا زانویی و سپس راست، صاف و بدون مو، به طول 60 (و گاهی 50) تا 90 (گاهی 100) سانتی متر گاه دارای ساقه خزنده کوتاه. در برخی ارقام بندهای پایین متورم و به شکل غده.
برگ

کشیده و سبز تیره.غلاف برگ صاف، چسبیده به ساقه. زبانک -زائده کوچکی که بین برگ وغلاف قرار دارد- غشایی، سفید رنگ، به طول تا 4 سانتیمتر با نوک تیز. پهنک صاف، کشیده، حاشیه زبر و خشن و دندانه‌ای، به طول 8 تا 20 سانتی متر و عرض 5 تا 7 میلی متر و نسبت طول به عرض 20 تا 25 برابر.
گل‌آذین

خوشه سنبله کوتاه، استوانه‌ای و به طول 4 تا 15 سانتیمتر. سنبلچه‌ها کوتاه و کوچک به طول 2 تا 3 میلیمتر. پوشه‌ها دو عدد مساوی از هم جدا، ته ناوی، روی محل خمیدگی دارای موهای سفید پراکنده. پوشه‌ها نوک تیز و از راس آنها سیخک کوتاه سخت و سیخ مانندی خارج می‌شود. ریزش از بالای پوشه‌ها. پوشینه‌ها کوتاه تر از پوشه‌ها. معمولاً با نوک پهن، دارای موهای اندک، فاقد سیخک و بافت سخت.

این گیاه با با چمن دم‌روباه (Alopecurus pratensis)و(Phleum phleoides) شباهت زیادی دارد.

تازه این گیاه برای تغذیه کاو و خشک آن برای تغذیه اسب مورد استفاده قرار می‌گیرد.
زیستگاه

لوئیچه چمنی در خاک‌های مرطوب تا خشک، شنی رسوبی یا لومی، مراتع کنار جوی‌های آب و کشتزارهای مختلف به خصوص گندم می‌روید.
انتشار در ایران

از گرگان، خراسان و مازندران گزارش شده‌است.
انتشار در جهان
در سراسر اروپا، شوروی سابق، خاور میانه، استرالیا، نیوزلند، ژاپن، کره، چین، شمال آفریقا (مصر) می‌روید.

لاله واژگون حنائی
از ویکی‌پدیا، دانشنامه? آزاد
لاله واژگون حنائی
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو:     گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده):     نهان‌دانگان[1]
(طبقه‌بندی‌نشده):     تک‌لپه‌ای‌ها
راسته:     سوسن‌سانان[2]
تیره:     سوسنیان[3]
سرده:     لاله واژگون
گونه:     F. reuteri
نام علمی
Fritillaria reuteri
لینه


لاله? واژگون حنائی یا گل سرنگون حنائی (نام علمی: "Fritillaria reuteri") یکی از گونه‌های لاله واژگون است. ارتفاع آن در حدود 20 تا 30 سانتیمتر است و گل‌های واژگون آن 2 و نیم تا 3 سانتیمتر طول دارند و بصورت منفرد یا زوج ظاهر می‌گردند. ترکیب رنگ‌های قهوه‌ای مایل به قرمز و زرد گل‌های این گونه خیلی جالب و غیرمعمول است. بعضی مواقع گل ها رنگ قهوه ای قرمز خود را از دست داده و به رنگ زرد متمایل به سبز در می‌آید. این گونه تنها در ایران و در یک ناحیه? کوچک در شرق کوه‌های زاگرس در غرب اصفهان و در چمنزارهای مرطوب می‌روید. ممکن است هزاران بوته از آن در چمنزارهای مرطوب بروید. زمان گلدهی در ماه اردیبهشت است.[4]
پانویس‌

Angiosperms
Liliales
Liliaceae

    پروندلبو، لاله‌ها و زنبق‌های ایران و گونه‌های مجاور، 32.

منابع

    پروندلبو و هانس رونه‌مارک. لاله‌ها و زنبق‌های ایران و گونه‌های مجاور. چاپ اول. تهران: موسسه گیاه‌شناسی ایران، 1355.

پیوند به بیرون

    عکس‌های گیاه
    توضیحات و عکس
لاله واژگون زاگرس
از ویکی‌پدیا، دانشنامه? آزاد
لاله واژگون زاگرس
طبقه‌بندی علمی
فرمانرو:     گیاهان
(طبقه‌بندی‌نشده):     نهان‌دانگان[1]
(طبقه‌بندی‌نشده):     تک‌لپه‌ای‌ها
راسته:     سوسن‌سانان[2]
تیره:     سوسنیان[3]
سرده:     لاله واژگون
گونه:     F. zagrica
نام علمی
Fritillaria zagrica
لینه

لاله? واژگون زاگرس یا گل سرنگون زاگرس (نام علمی: "Fritillaria zagrica") یکی از گونه‌های لاله واژگون است. ارتفاع آن به 8 سانتیمتر می‌رسد و گل‌های واژگون بطول 1 و نیم سانتیمتر است. رنگ آن متمایل به قهوه‌ای است و در مواردی به وفور در دامنه‌های سنگلاخی می‌روید به سادگی قابل رویت نبوده لکن از نزدیک می‌توان پی برد که همان زیبایی و جلوه? بسیاری از گونه‌های دیگر این جنس را دارا می‌باشد. بعضی مواقع دارای دو گل است و کپسول بیضی شکل آن افراشته و بطور غیر مترقبه‌ای بزرگ می‌شود. پراکندگی آن زیاد بوده و نسبتاً در زاگرس فراوان دیده می‌شود. بر همین اساس نام لاتین آن از منطقه گرفته شده‌است. در دامنه‌های سنگلاخی کوه‌ها تا حدود 2600 متر ارتفاع می‌روید. زمان گلدهی در ماه فروردین و اردیبهشت است.[4]
پانویس

Angiosperms
Liliales
Liliaceae

    پروندلبو، لاله‌ها و زنبق‌های ایران و گونه‌های مجاور، 34.

منابع

    پروندلبو و هانس رونه‌مارک. لاله‌ها و زنبق‌های ایران و گونه‌های مجاور. چاپ اول. تهران: موسسه گیاه‌شناسی ایران، 1355.

پیوند به بیرون

برای دیدن عکس گیاه به سایت زیر مراجعه شود.

    «Fritillaria zagrica». Fritillaria Group of the Alpine Garden Society. بایگانی‌شده از نسخه? اصلی در 2012 11 june. بازبینی‌شده در 2012 11 june.

اختیارآباد
از ویکی‌پدیا، دانشنامه? آزاد
اختیارآباد
کشور      ایران
استان     کرمان
شهرستان     کرمان
بخش     مرکزی
جغرافیای طبیعی
ارتفاع از سطح دریا     1740 متر
اطلاعات شهری
پیش‌شماره تلفنی     0341353
اختیارآباد بر ایران واقع شده‌است
اختیارآباد
روی نقشه ایران
30.3306° شمالی 56.9239° شرقیمختصات: 30.3306° شمالی 56.9239° شرقی

اختیارآباد شهری است در استان کرمان ایران. این شهر در 14 کیلومتری غرب شهر کرمان قرار دارد.[1]

اختیارآباد در بخش مرکزی شهرستان کرمان قرار دارد. اختیار آباد زمانی روستائی بر سر راه کرمان به سمت فرودگاه این شهر قرار داشت. اما امروز عملاً در داخل شهر قرار گرفته است. خربوزه‌های تولید شده در اختیار آباد بهترین نوع خربوزه کویری منطقه کرمان است.

چشمه‌های آب معدنی جوقن، بی‌بی، شهراء، جیوه و مرتضی علی که در مجاورت اختیارآباد از زمین خارج می‌شوند از دسته آب‌های کلروره سدیک، سولفاته کلسیک هستند که مشابه آب چشمه نیدر برون لدبن فرانسه می‌باشد.[1]
منابع

    بختیاری، سعید. اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران. چاپ یکم. تهران: مؤسسه جغرافیایی و کارتوگرافی گیتاشناسی، 1383 خورشیدی. شابک: ‎ISBN 964-342-165-1‏.
    [2]
    [3]

    شناخته شدن روستای اختیار آباد مرکز دهستان اختیار آباد در تابعیت بخش مرکزی شهرستان کرمان به عنوان شهراختیار آباد

[نهفتن]

    ن ب و

استان کرمان
مرکز    

    کرمان

   
موقعیت استان کرمان در ایران

کرمان.

بم.

Ab sefid-aligoodarz.jpg
شهرستان‌ها    

    ارزوئیه انار بافت بردسیر بم جیرفت رابر راور رفسنجان رودبار جنوب ریگان زرند سیرجان شهر بابک عنبرآباد فاریاب فهرج قلعه‌گنج کرمان کوهبنان کهنوج منوجان نرماشیر

شهرها    

    اختیارآباد ارزوئیه امین‌شهر انار اندوهجرد باغین بافت بردسیر بروات بزنجان بم بهرمان پاریز جبالبارز جوزم جوپار جیرفت چترود خاتون‌آباد خانوک خرسند خواجو شهر درب بهشت دهج رابر راور راین رفسنجان رودبار ریحان‌شهر زرند زنگی‌آباد زیدآباد سیرجان شهداد شهربابک صفائیه عنبرآباد فاریاب فهرج قلعه‌گنج کاظم‌آباد کرمان کشکوئیه کهنوج کوهبنان کیان‌شهر گلباف گلزار گنبکی لاله‌زار ماهان محمدآباد محی‌آباد مردهک مس سرچشمه منوجان نجف‌شهر نرماشیر نظام‌شهر نگار نودژ هجدک هماشهر هنزا یزدان‌شهر

جاذبه‌های گردشگری    

    سلطان فقیه الدین (بزنجان) آبشار دوساری آرامگاه شاه نعمت‌الله‌ولی ارگ بردسیر ارگ بم بازار کرمان باغ شاهزاده ماهان جای پای دایناسورها دهکده صخره‌ای میمند غار طرنگ قلعه راین مدرسه ابراهیم‌خان مسجد جامع کرمان موزه ریاست جمهوری رفسنجان موزه صنعتی کرمان میل نادری فهرج قلعه تاریخی دشتاب پارک ملی خبر (بافت) آبشار بنگان سیدعلی موسی (دشتاب) منطقه حفاظت شده انجرک (بافت) حمام گنجعلیخان باغ موزه دفاع مقدس (کرمان) غار جفریز باغ هرندی

نشان خرد     این یک مقاله? خرد پیرامون یک مکان جغرافیایی است. با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید.